Soypetch (Soy) Musitachart baant een weg voor vrouwen als de eerste en enige vrouwelijke ranger in het Mae Wong National Park. Zij zet zich elke dag in om de habitat van de wilde tijgers in Thailand te beschermen en dit alles in een wereld waar mannen de overhand hebben. Wereldwijd zijn 89% van de rangers nog altijd mannen.

Op 23 juni is het ‘Dag van de vrouwelijke rangers’. Met deze dag willen we alle vrouwen, die zich inzetten voor het behoud van de natuur, een hart onder de riem steken. Daarom laten we vandaag Soy Musitachart aan het woord, de eerste en enige vrouwelijke ranger in het Mae Wong National Park in Thailand.

Maak kennis met het Mae Wong Park

Tijdens het regenseizoen ruik je de bomen op je rit over de kronkelige en gladde weg naar het Service Center van Mae Wong National Park, een nationaal park in zowel de Nakhon Sawan als de Kamphaeng Phet provincies.

Eenmaal in het Park aangekomen, zie je rechts het Spatial Monitoring And Reporting Tool (SMART) Patrouillecentrum. Daar is de enige vrouwelijke ranger in het park hard aan het werk.

Soypetch (Soy) Musitachart werkt al 12 jaar in het Mae Wong National Park.

Het bos als een tweede thuis

Soy is geboren in Hat Yai, in de provincie Songkhla. Haar ouders woonden dicht bij natuurgebieden en hier groeide haar interesse voor de bescherming van de natuur. Een jaar na het afronden van haar studie aan de universiteit, verhuisde Soy naar Mae Wong toen de kans zich voordeed om te helpen met het papierwerk in het kantoor van het park.

Haar eerste verkenningstocht was naar de top van de Mokojuberg. "Ik begon wandelen in het bos echt leuk te vinden," zegt Soy. Sinds die tocht is ze de eerste vrouwelijke ranger in het park geworden.

De gevaren van het woud en seksisme

Tijdens deze wandelingen moeten de rangers voetafdrukken van dieren identificeren, foto's maken en cameravallen plaatsen. Zo verzamelen ze data over de tijgers en de andere dieren die in het gebied verblijven. Het is belangrijk dat ze een goede conditie hebben. Naast het afleggen van grote afstanden is het ook belangrijk dat ze al het materiaal kunnen dragen. Dit alles terwijl men zich altijd bewust is van het gevaar, dat overal en op elk moment op de loer ligt.

Ondanks het zware werk, blijft Soy altijd gemotiveerd:

"Ik krijg vaak de vraag of ik geen belemmering ben voor de mannen... of ik de groep niet ophoud. Dan antwoord ik gewoon: 'Nee, want ik weet perfect hoe ik in het bos moet overleven.' Ik heb hen nog nooit om hulp hoeven vragen. Iedereen kent zijn rol en er wordt geen onderscheid gemaakt", zegt Soy.

Soy en haar collega-rangers krijgen trainingen van experten, georganiseerd door WWF-Thailand. Zo raken ze meer vertrouwd met overlevings- en technische vaardigheden. Voorbeelden van dergelijke trainingen zijn: zelfverdediging, eerste hulp, het gebruik van een GPS en documenten, kaartlezen en onderzoekstechnieken.

Het belang van vrouwelijke rangers

Vrouwen zoals Soy zijn onmisbaar op het terrein. Ze spelen een belangrijke rol in het contact met de lokale gemeenschappen en helpen met het creëren van een vertrouwensband. Daarnaast helpt het loon de vrouwen uit de armoede en biedt het hen een toekomst met meer emancipatie en vrijheid. Zo kunnen ze hun familie helpen en inspireren ze andere vrouwen om in hun voetsporen te treden. Momenteel zijn nog maar 11% van alle rangers wereldwijd vrouwen, maar verhalen zoals die van Soy kunnen hier verandering in brengen.

Hun harde werk helpt niet alleen hun familie en hun gemeenschap, het helpt ook een wereld te creëren waarin mens en natuur in harmonie met elkaar samenleven.  

Jij kan ervoor zorgen dat vrouwen zoals Soy hun werk kunnen blijven doen. Door een tijger te adopteren geef je rangers de juiste middelen en training. Zo kunnen ze dieren zoals de tijger en hun habitat blijven beschermen.