Dieren die ons helpen in de strijd tegen de klimaatverandering

Dieren die ons helpen in de strijd tegen de klimaatverandering

Veel dieren zijn niet alleen majestueus of schattig maar spelen ook een vitale rol in hun ecosysteem. Nog beter: sommige soorten helpen om het klimaat in evenwicht te houden. De walvis, de olifant en de zeeotter zijn mooie voorbeelden van de manier waarop de natuur en het klimaat dezelfde strijd zijn. Als we de natuur redden, redden we ook het klimaat, en omgekeerd.

Er bestaat een heel duidelijk verband tussen de biodiversiteit en de klimaatverandering: het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Enerzijds is de klimaatverandering een van de vijf grote bedreigingen voor de biodiversiteit*. Anderzijds speelt de biodiversiteit een buitengewoon belangrijke rol in de stabiliteit van het klimaat. We kunnen het ene probleem niet zonder het andere oplossen. Als een van beide erger wordt, zal het andere onvermijdelijk volgen.

*de vier andere zijn het verlies en de aantasting van habitats, de uitputting van soorten, de verontreiniging, de invasieve soorten en de ziekten.

15%


15% van de wereldwijde CO2-uitstoot is het gevolg van ontbossing. Dat is meer dan de totale uitstoot van alle auto’s, vrachtwagens en vliegtuigen ter wereld.

De activiteit van de mens geven elk jaar ongeveer 40 miljard ton CO2 vrij in de atmosfeer. De helft daarvan blijft in de lucht en versterkt het broeikasgaseffect en dus de opwarming van de planeet. De andere helft wordt opgenomen door de planten, de oceaan … en tal van diersoorten! Enkele voorbeelden:

De walvis

De walvis is een buitengewone bondgenoot voor de opvang van CO2. Zijn uitwerpselen zijn voedsel voor het fytoplankton. En dat plankton – microscopisch kleine plantjes die aan het wateroppervlak drijven – zet CO2 om in zuurstof. Het levert ons 40% van de zuurstof die we inademen – vier keer meer dan het Amazonewoud!

Bovendien verzamelen walvissen in hun lichaam tientallen tonnen CO2, dat eeuwenlang zal worden vastgehouden, zelfs wanneer de walvis sterft en naar de oceaanbodem zinkt (gemiddeld 33 ton CO2 per walvis). Voor het industriële tijdperk en de walvisjacht vingen ze het huidige equivalent van het verbruik van 40.000 tot 410.000 auto’s per jaar op!

La baleine est une alliée formidable pour capturer le CO2.

De bosolifant

De bosolifant, een met uitsterven bedreigde soort, leeft in de tropische wouden van Centraal- Afrika. Je zou hem een ‘landschapstuinier’ kunnen noemen, want op zijn dagelijkse zoektocht naar voedsel onderhoudt hij de jungle. Met zijn zware stap vertrappelt hij de snel groeiende struiken, zodat trager groeiende bomen zich beter kunnen ontwikkelen. En net die bomen houden een enorme hoeveelheid CO2 vast.

Het werk van de bosolifanten leidt dus tot een kostbare toename van de koolstofopslag, maar stropers hebben 91% van hun populatie uitgeroeid. Het herstel van de soort zou in theorie een bijkomende opvang van meer dan 6.000 ton CO2 per km² mogelijk maken. Dat is de hoeveelheid die meer dan 250.000 bomen vasthouden!

Het herstel van de soort zou in theorie een bijkomende opvang van meer dan 6.000 ton CO2 per km² mogelijk maken.

De zeeotter

De zeeotter moet enorme hoeveelheden eten in verhouding tot zijn gewicht. Hij heeft een voorkeur voor zee-egels, die hij gemakkelijk kan vangen en die veel calorieën bevatten.

Daar waar de zeeotter aanwezig is, eet hij zoveel zee-egels dat de populatie van die ongewervelden klein blijft. Maar zonder zeeotters neemt het aantal zee-egels toe. Ze verslinden dan de bruinwieren, vermenigvuldigden zich en eten uiteindelijk zelfs de kleinste scheutjes bruinwier op. Op die manier kan een heus woud van wieren snel in een woestijn op de oceaanbodem veranderen.

Nu is het zo dat bruinwieren een enorme hoeveelheid koolstof uit de lucht opnemen, vooral dankzij hun snelle groei (tot 60 cm per dag).

Daar waar de zeeotter aanwezig is, eet hij zoveel zee-egels dat de populatie van die ongewervelden klein blijft. Maar zonder zeeotters neemt het aantal zee-egels toe.

De natuur is een kostbare bondgenoot

De natuur is dus een kostbare bondgenoot in de strijd tegen de klimaatverandering, op voorwaarde dat we haar haar werk laten doen! Helaas is dat vandaag niet het geval. En de natuur lijdt zelf onder de klimaatverandering. Dat maakt haar rol als CO2-pomp minder efficiënt … Een vicieuze cirkel die we zo snel mogelijk moeten stoppen door de natuur én het klimaat te beschermen.

Het aantal uitgestorven of ernstige bedreigde dier- en plantensoorten neemt nu al razendsnel toe. Volgens ons Living Planet Report 2020 zijn de populaties gewervelden sinds 1970 met 68% afgenomen! ​​

50%
Als we niets doen om de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen te verminderen, dreigt 50% van de soorten op lokaal niveau te verdwijnen.

COP26: nu of nooit

Zes jaar na de COP21 en het Akkoord van Parijs is de 26ste Conferentie van de Partijen van de Verenigde Naties (COP26), van 1 tot 12 november in Glasgow, een cruciale afspraak voor het klimaat. Ontdek de uitdagingen hier.

Blijf op de hoogte van al het milieunieuws
Schrijf je in op de WWF-nieuwsbrief